موضوع اندازه فیزیکی ذرات استارتر گوساله سال‌ها مورد تحقیق قرار گرفته، اما هنوز پاسخ دقیقی برای بهترین نوع استارتر وجود ندارد. عوامل مختلفی مانند نوع علوفه، بستر، و مدیریت تغذیه (مدت زمان عرضه استارتر گوساله، میزان تغذیه گوساله¬ها) بر رشد گوساله‌ها تأثیر دارند. از روز سوم زندگی، گوساله‌ها باید به استارتر و آب تازه دسترسی داشته باشند تا مصرف آن را تشویق کنند. مصرف دانه‌ها باعث رشد شکمبه می‌شود که برای تغییرات تغذیه‌ای ضروری است. برای رشد مناسب شکمبه، گوساله‌ها باید به مدت 21 تا 28 روز حدود 227 گرم غلات مصرف کنند. ارائه زودهنگام استارتر، مرحله‌ای حیاتی در توسعه سیستم گوارشی آنهاست.
گوساله‌ها باید در سنین پایین استارتر غلات را مصرف کنند، زیرا رابطه معکوسی بین مصرف خوراک مایع و استارتر وجود دارد؛ یعنی هرچه گوساله‌ها غذای مایع بیشتری مصرف کنند، مصرف استارتر کاهش می‌یابد. با افزایش سن، گوساله‌ها باید شروع به مصرف دانه‌های استارتر کنند. در زمان از شیر گرفتن، مصرف روزانه حداقل 1361 گرم غلات ضروری است. حذف تمام خوراک مایع در صورتی که گوساله‌ها به اندازه کافی استارتر نمی‌خورند، مناسب نیست. همچنین، گزارش روزانه خوراک می‌تواند به نظارت بر مصرف غلات کمک کند.
استارتر گوساله خوب چه ویژگی‌هایی دارد؟
بررسی غلات مختلف در مزارع نشان‌دهنده تنوع زیادی است که در استارترهای گوساله وجود دارد. تصویر زیر نمونه‌ای از این تنوع را نشان می‌دهد.
استارتر گوساله از نظر بافت، رطوبت، طعم، بو، مواد مغذی و هزینه متفاوت است. برخی کشاورزان استارترهای خود را مخلوط و آسیاب می‌کنند که ممکن است به محتوی غذایی ناشناخته منجر شود. این روش اگرچه ارزان‌تر است، اما بهترین کیفیت را ارائه نمی‌دهد. همچنین، برخی استارترها ملاس بیشتری دارند که می‌تواند باعث مشکلاتی مانند کاهش مصرف و خوش طعمی در هوای سرد شود .مقادیر زیاد ملاس می‌تواند باعث ایجاد گلوله‌های نرم شود که در جابجایی خوراک تجزیه می‌شوند. برخی استارترها نیز خیلی خشک به نظر می‌رسند که می‌تواند منجر به مصرف ضعیف و شکستن شود. با توجه به تنوع استارترها در بازار، انتخاب یکی از آنها می‌تواند دشوار باشد. تحقیقات نشان می‌دهند که بزرگترین مسئله مربوط به فرآوری غلات شامل وجود ریز دانه‌ها و افزودن علوفه است.
وجود پودر در استارتر یکی از بزرگترین نگرانی‌ها است. مطالعه‌ای در سال 2018 نشان داد که گوساله‌هایی که دانه زبر را با مکمل پودری مصرف کرده‌اند، میانگین افزایش وزن روزانه کمتری دارند. این مشکل به دلیل جیره استارتر با اندازه ذرات ریز است که منجر به پذیرش ضعیف و کاهش مصرف خوراک و افزایش وزن در مقایسه با جیره‌های با اندازه ذرات بزرگ می‌شود. وجود پودر در استارتر یکی از بزرگترین نگرانی‌ها است. مطالعه‌ای در سال 2018 نشان داد که گوساله‌هایی که دانه زبر را با مکمل پودری مصرف کرده‌اند، میانگین افزایش وزن روزانه کمتری دارند. این به دلیل جیره استارتر با اندازه ذرات ریز است که منجر به پذیرش ضعیف و کاهش مصرف خوراک می‌شود. همچنین، مصرف جیره‌های با اندازه ذرات ریز خطراتی برای عملکرد شکمبه و مصرف خوراک دارد. یکی از موضوعات مورد بررسی، افزودن علوفه‌های مکمل به جیره است.
مکمل کردن علوفه‌ها به منظور جلوگیری از اسیدوز شکمبه‌ای برای گوساله‌هایی که استارتر ریز آسیاب شده می‌خورند، ضروری است. تغذیه استارترهای حاوی ذرات ریز به شکل پودری یا پلت می‌تواند منجر به تولید سریع اسید شکمبه از تخمیر کربوهیدرات‌ها، کاهش pH شکمبه و اختلال در رشد اپیتلیال شکمبه شود. سرعت هضم کربوهیدرات‌ها بر pH شکمبه تأثیر می‌گذارد و اندازه ذرات به طور مستقیم با آن مرتبط است. مطالعات نشان داده‌اند که pH شکمبه در گوساله‌هایی که غذای استارتر پلت شده مصرف می‌کنند، کمتر از گوساله‌هایی است که خوراک استارتر بافت‌دار می‌خورند. این متن به اهمیت انتخاب خوراک مناسب برای گوساله‌ها می‌پردازد. خوراک استارتر بافت‌دار و پلت شده هر دو بر pH شکمبه تأثیر دارند و عوامل مختلفی مانند ارائه خوراک، عادت غذایی، ذخیره‌سازی و اقتصاد در انتخاب ایده‌آل‌ترین استارتر نقش دارند. سلامت و عملکرد گوساله‌ها باید در انتخاب خوراک مد نظر قرار گیرد. اگر رشد گوساله‌ها به معیارهای توصیه شده نمی‌رسد، ممکن است خوراک تغذیه شده تأثیر بیشتری از آنچه تصور می‌کنید داشته باشد. بنابراین، به ویژگی‌های استارتر و عادت‌های غذایی دقت کنید و از خرید خوراک مناسب نترسید.
اندازه فیزیکی ذرات استارتر گوساله
اندازه فیزیکی ذرات استارتر گوساله موضوعی است که برای دهه های مورد تحقیق قرار گرفته است. با این حال، هنوز هیچ پاسخ مشخصی برای این سوال قدیمی وجود ندارد که ایده آل ترین استارتر برای تغذیه گوساله چیست. هنگام بحث در مورد استارتر گوساله، فاکتورهای بسیار دیگری وجود دارد که از جمله آن ها می توان به علوفه های تغذیه شده، نوع بستر گوساله ها، مدت زمان عرضه استارتر گوساله، میزان تغذیه گوساله ها و موارد دیگر اشاره کرد. در حالی که نوع و ویژگی های استارتر گوساله ها ضروری است، شیوه های مدیریت برنامه گوساله نیز در تعیین چگونگی رشد گوساله ها نیز بسیار مهم می باشد. این مقاله به تحقیقات اخیر و شیوه های مدیریت مرتبط با استارترهای مختلف گوساله می پردازد. یکی از مهمترین جنبه های تغذیه استارتر گوساله این است که اطمینان حاصل شود که همه گوساله ها از روز سوم زندگی به مقادیر کمی استارتر و آب تازه و تمیز دسترسی دارند. در حالی که گوساله ها در این سن به سرعت استارتر مصرف نمی کنند، وجود آن برای تشویق و ترغیب گوساله بسیار مهم است. از آنجائیکه که ما می خواهیم گوساله ها شروع به مصرف استارتر در سنین پایین کنند، همه استارترها باید تازه، تمیز و عاری از کپک باشند و در جایی قرار گیرند که گوساله ها بتوانند به راحتی به آن دسترسی داشته باشند. رشد شکمبه زمانی آغاز می شود که گوساله ها شروع به مصرف مقادیر کمی دانه کنند. تخمیر نشاسته، اسید بوتیریک تولید می کند که مسئول ایجاد پاپیلا در دیواره شکمبه است. یک گوساله باید به مدت 21 تا 28 روز 227/0 کیلوگرم غلات بخورد تا شکمبه به اندازه کافی رشد کند. رشد شکمبه برای گوساله ضروری است تا بتواند تغییرات تغذیه ای را هنگام عبور از جیره مایع به جیره های حاوی تمام خوراک های جامد و در نهایت جیره های علوفه ای کنترل کند. بنابراین، ارائه دانه های استارتر در سنین پایین، حیاتی ترین قدم در توسعه سیستم گوارشی آنها است.
از آنجائیکه که بسیار مهم است که گوساله ها در سنین پایین استارتر غلات را مصرف کنند، همانطور که در نمودار زیر نشان داده شده است، بسیار مهم است که رابطه معکوس بین خوراک مایع و مصرف استارتر را به خاطر بسپارید. هر چه یک گوساله غذای مایع بیشتری مصرف کند، گوساله غذای اولیه کمتری مصرف می کند. با افزایش سن گوساله ها، آن ها باید به طور طبیعی شروع به پر کردن گرسنگی خود در بین شیردهی با مصرف دانه های استارتر کنند که به آن ها ارائه می شود. افزایش مقدار شیر که برای رفع گرسنگی تغذیه می شود، مصرف اولیه را به تاخیر می اندازد. هنگام از شیر گرفتن، گوساله ها باید روزانه حداقل 1361 گرم غلات مصرف کنند. اگر گوساله ها مقادیر کافی استارتر مصرف نمی کنند، حذف تمام خوراک مایع کار درستی نیست، زیرا گرسنگی دادن به گوساله روی غلات، سالم نیست. داشتن گزارش روزانه خوراک یک ابزار مدیریتی عالی برای کمک به نظارت بر مصرف غلات، امتناع و همچنین کاهش ناگهانی مصرف دانه است.
چه چیزی یک استارتر گوساله خوب را تعیین می‌کند؟
در بازدید از مزارع متعدد، به نظر می رسد که بررسی غلات مختلف گوساله همیشه به چیز جدیدی منجر می شود. تصویر زیر فقط طعمی از تنوع در استارترهای گوساله ای است که در حال تغذیه هستند.
همانطور که نشان داده شد، استارتر گوساله از نظر بافت، رطوبت، خوش طعم بودن، میزان مواد مغذی و بو متفاوت است. علاوه براین، هزینه نیز چیزی است که از استارتر به استارتر متفاوت است. برخی از کشاورزان ترجیح می دهند که استارترهای خود را مخلوط و آسیاب کنند، که اغلب منجر به تولید استارتر با محتوی غذایی ناشناخته می شود. در حالی که ممکن است مسیر ارزانتری باشد، اما ممکن نیست مطلوبترین غذای استارتر گوساله را تولید کند. همانطور که در عکس نشان داده شده است، این استارترها معمولا استارترهای ریز آسیاب هستند. برخی از استارترها به وضوح حاوی ملاس بیشتری نسبت به بقیه هستند. در حالی که ملاس یک عامل اتصال دهنده خوب است، محتوای بیش از حد ملاس می تواند مشکلاتی مانند مشکلات خوش طعمی، به ویژه در هوای سرد، کاهش مصرف و حتی افزایش آبشستگی ایجاد کند. علاوه براین، مقادیر زیاد ملاس می تواند منجر به گلوله های نرمی شود که با جابجایی بعدی خوراک تجزیه می شوند. سایر استارترهای نشان داده شده خیلی خشک به نظر می رسند که می تواند منجر به مصرف ضعیف و احتمال شکستن به مقدار زیاد شود. با توجه به تعداد زیادی استارتر در بازار و متغیرهای مرتبط با هر یک، انتخاب یکی از آنها می تواند تصمیم سختی باشد. در بررسی برخی از آخرین تحقیقات در مورد استارتر گوساله، به نظر می رسد بزرگترین مسائل مربوط به فرآوری غلات، وجود ریز دانه ها و افزودن علوفه باشد. یکی از بزرگترین نگرانی ها وجود پودر در استارتر است. در یک مطالعه تحقیقاتی که در سال 2018 انجام شد، نتیجه گیری شد که در گوساله هایی که دانه زبر را با مکمل پودری مصرف کرده اند، میانگین افزایش وزن روزانه کمتری را داشتند که به دلیل جیره استارتر با اندازه ذرات ریز است که منجر به پذیرش ضعیف، مصرف کم خوراک و کاهش افزایش وزن در گوساله ها در مقایسه با جیره های استارتر با اندازه ذرات بزرگ می شود. این یافته های یک مطالعه اضافی را تکرار می کند که در آن جیره های غذایی یکسان تغذیه می شدند، اما یک جیره حاوی ذرات ریز بود. مصرف این گوساله ها در مقایسه با گوساله هایی که 100 استارتر درشت بافت با ذرات کوچک تغذیه می کردند، 11 درصد و افزایش وزن روزانه نیز 6 درصد کاهش یافت. مطالعه دیگری که توسط امیدی میرزایی و همکاران (2018) هشدار دادند که مصرف جیره ها با اندازه ذرات ریز یک عامل خطر برای عملکرد مناسب شکمبه و مصرف خوراک در گوساله ها در نظر گرفته شده است. مفهوم دومی که در مورد گوساله ها به شدت مورد بررسی قرار گرفته است، افزودن علوفه های مکمل در جیره است. یکی از دلایل مکمل کردن علوفه ها این است که برای جلوگیری از اسیدوز شکمبه ای، برای گوساله هایی که یک استارتر ریز آسیاب شده می خورند، علوفه اضافی فراهم کنیم. تغذیه استارترهای حاوی ذرات ریز به شکل پودری یا فرآوری شده به صورت پلت باعث تولید سریع اسید شکمبه از تخمیر کربوهیدرات ها، کاهش pH شکمبه و اختلال در رشد اپیتلیال شکمبه شده است. سرعت هضم کربوهیدرات ها بر pH شکمبه گوساله ها تاثیر می گذارد و اندازه ذرات به طور مستقیم با آن ارتباط دارد. یک مطالعه نشان داده است که pH شکمبه در گوساله هایی که غذای استارتر پلت شده مصرف می کنند نسبت به گوساله هایی که خوراک استارتر بافت دار مصرف می کنند، کمتر است. با این حال، یک خوراک استارتر بافت دار مزایای مشابه با یک خوراک استارتر پلت شده با کاه، بر pH شکمبه ای دارد. علاوه بر ویژگی های فیزیکی استارترهای گوساله، عوامل دیگری نیز وجود دارد که به تعیین ایده آل ترین استارتر برای گوساله کمک می کند مانند ارائه خوراک، عادت غذایی، ذخیره سازی و اقتصاد. در نهایت، سلامت و عملکرد گوساله های شما مهمترین فاکتورهایی هستند که باید تعیین کنند کدام استارتر را تغذیه کنید. اگر رشد گوساله های شما به معیارهای توصیه شده نمی رسد، شاید استارتری که تغذیه می شود نقش بزرگتری از آنچه فکر می کنید بازی می کند. نگاهی انتقادی به ویژگی های استارتر، عادت های غذایی و عملکرد کلی بیندازید. وقتی صحبت از استارتر گوساله می شود از خرید نترسید و اهمیت آن را در رشد و تکامل گوساله های خود نادیده نگیرید.
